محاسبات ترمودینامیکی گرمای آزاد شده از احتراق، ضربه مخصوص جرمی و ضربه مخصوص حجمی نشان می دهد که سوخت های فلزی به خصوص در مورد انرژی تولیدی در واحد حجم سوخت می توانند از سوخت های فسیلی پیشی بگیرند. سوخت های فلزی و محصولات احتراق آنها نیز موجب شده که استفاده از آنها علاوه بر احتراق در رژیم مادون صورت در رژیم ماورا صوت نیز مورد توجه قرار گیرد. در این مقاله تشکیل شعله ساکن با استفاده از پودر فلز خالص و بدون استفاده از سوخت های هیدروکربنی به صورت تجربی بررسی شده و توانایی تزریق موثر پودر فلز در محفظه احتراق به وسیله دستگاه انتشار آزمایشگاهی نشان داده شده است. پارامترهای دینامیکی سرعت سوزش و زمان احتراق پودر آلومینیم به کمک دستگاه احتراق ذرات اندازه گیری شده است. نتایج نشانگر این است که زمان احتراق ذرات با افزایش درصد اکسیژن به دلیل افزایش نرخ واکنش ذرات آلومینیم کاهش یافته و جایگزینی نیتروژن با آرگون باعث افزایش زمان احتراق می شود. سرعت پیشروی شعله های ذرات آلومینیم در محدوده شعله های دیفیوژنی بوده که تفاوت آن با شعله سوخت های هیدروکربنی ثابت بودن سرعت در مخلوط های غنی سوخت به هوا می باشد.

توسعه برداشت مکانیزه به عنوان یکی از راه کارهای اصلی برای کاهش 30 درصدی هزینه ها می تواند قدرت رقابت محصول پنبه را بالا برده و سبب حفظ این محصول در کشور گردد. برای برداشت ماشینی پنبه لازم است که قبل از برداشت از محلول های برگ ریز استفاده گردد تا محصول برداشت شده تمیز و با کیفیت باشد. به منظور بررسی اثر زمان پاشش برگ ریز و سرعت پیشروی ماشین برداشت وش چین پنبه بر کارکرد ماشین، آزمایشی در سال زراعی 1393 در ایستگاه تحقیقاتی هاشم آباد گرگان به مورد اجرا گذاشته شد. فاکتور های مورد مطالعه در این تحقیق شامل دو زمان پاشش برگ ریز (70 و 90 درصد باز شدن غوزه ها)، دو رقم پنبه (گلستان و سپید) مناسب برداشت ماشینی و سه سرعت پیشروی (1.4، 5.2 و 7.2 کیلومتر بر ساعت) بودند. طرح آزمایشی مورد استفاده در این تحقیق، اسپلیت اسپلیت پلات در قالب بلوک های کاملا تصادفی، با سه فاکتور در سه تکرار می باشد. نتایج تحقیق نشان داد که زمان پاشش برگ ریز و سرعت ماشین بر کیفیت الیاف بی تاثیر بود. اثر رقم بر کیفیت الیاف معنی دار گردید، که این اهمیت انتخاب رقم مناسب برای برداشت مکانیزه را می رساند. رقم سپید از لحاظ شاخص کیفی الیاف نسبت به رقم گلستان برتری داشته و مناسب تر برای برداشت ماشینی است. رقم سپید از لحاظ شاخص کیفی الیاف نسبت به رقم گلستان برتری داشته و مناسب تر برای برداشت ماشینی است.

سرعت پیشروی آب از معیارهای مهم در تعیین زمان آبیاری است. در این راستا تحقیقی بمنظور بررسی و مقایسه زمان پیشروی جریان آب در جویچه ها در دو روش مدیریت آبیاری معمول و یک در میان متناوب انجام شد. نتایج با اندازه گیری زمان و فاصله پیشروی جریان آب در جویچه ها، در دو مقطع زمانی اواسط و اواخر دوره رشد ذرت نشان داد بطور متوسط سرعت پیشروی آب در مدیریت آبیاری معمول در اواسط فصل با دبی های ورودی 15/0، 28/0، 35/0 و 46/0 لیتر بر ثانیه به ترتیب 8/1، 4/2، 6/1 و 6/1 برابر و در اواخر فصل رشد به ترتیب 3/1، 6/1، 4/1 و 5/1 برابر سریعتر از مدیریت آبیاری یک در میان متناوب بود. تغییرات رطوبت خاک نشان داد که میزان رطوبت سطحی خاک در آبیاری یک در میان متناوب 28 درصد نسبت به آبیاری تمامی جویچه ها کمتر می باشد. ضرایب معادله پیشروی آب در جویچه ها با افزایش دبی ورودی دارای روند افزایشی بود. با افزایش دبی جریان از 15/0 تا 46/0 لیتر بر ثانیه ضرایب توانی پیشروی r و p به ترتیب در آبیاری تمامی جویچه ها 4 و 56 درصد و در آبیاری یک در میان متناوب 12 و 26 درصد افزایش یافت.

فراهم نمودن زمینه افزایش بهره وری آب کشاورزی، به عنوان منطقی ترین رویکرد مدیریتی منابع آب در مناطق خشک و نیمه خشک عنوان می گردد. استفاده از پلیمرهای سوپرجاذب در کشاورزی دیم و فاریاب از جمله راهکارهای دستیابی به این مهم بوده که نه تنها شرایط بهبود عملکرد کیفی محصول را فراهم نموده، باعث افزایش قابل توجه کارایی مصرف آب نیز می گردد. این تحقیق به منظور بررسی تاثیر پلیمر سوپرجاذب استاکوسورب بر مقدار و روند تغییرات ضرایب معادله نفوذ کوستیاکوف و منحنی پیشروی جریان در آبیاری جویچه ای انجام گردید. آزمایش در شرایط بدون کشت و در مزرعه تحقیقاتی پردیس ابوریحان دانشگاه تهران واقع در شهرستان پاکدشت انجام شد. آزمایش در قالب آزمون فاکتوریل با طرح بلوک تصادفی با استفاده از چهار سطح ترکیبی پلیمر سوپرجاذب استاکوسورب با خاک به عنوان تیمار اصلی و برای دو میزان شدت جریان به عنوان تیمار فرعی با سه تکرار انجام گرفت. تیمارهای مربوط به مقدار پلیمر افزوده شده به خاک عبارت بودند از 0، 5، 7 و 9 گرم پلیمر در متر مربع در عمق 25 سانتی متر خاک و مقادیر شدت جریان معادل 0.5 و 0.70 لیتر بر ثانیه در نظر گرفته شد. آزمایش در طول 4 آبیاری انجام شد. نتایج تجزیه واریانس تاثیر پلیمر سوپرجاذب بر مقدار نفوذ تجمعی و زمان پیشروی جویچه نشان داد که تکرارهای آزمایش اختلاف معنی داری ندارند و کلیه فاکتورها اعم از شدت جریان جویچه، تیمار مقدار پلیمر اضافه شده به خاک، اثر متقابل شدت جریان و تیمار مقدار پلیمر اضافه شده به خاک در سطح 1 درصد معنی دار هستند. در این رابطه با افزایش مقدار پلیمر ترکیبی به خاک، زمان پیشروی و نفوذ تجمعی افزایش یافت. مقدار نفوذ تجمعی در تیماری که دارای 9 گرم در متر مربع در عمق 25 سانتی متر خاک پلیمر، طول 90 متر و شدت جریان 0.50 لیتر بر ثانیه بود نسبت به تیمار شاهد آن حدود 67 درصد افزایش نشان داد. بدین ترتیب در آبیاری های پس از آبیاری اول که میزان نفوذ تجمعی به مقدار قابل توجهی کاهش می یابد، کاربرد این پلیمر می تواند وضعیت نفوذپذیری خاک را به حد قابل قبولی بهبود بخشد. همچنین کاهش شدت جریان باعث افزایش نفوذ تجمعی جویچه ها می گردد.

مدل های آبیاری سطحی وسیله ای جهت ارزیابی و طراحی روش های آبیاری سطحی هستند. با استفاده از آن می توان تمام مراحل یک آبیاری کامل را شبیه سازی و طراحی و با تغییر عوامل ورودی که در حقیقت عوامل طراحی هستند به سامانه ای با راندمان بالادست یافت. هدف از این پژوهش بررسی پارامترهای معادله نفوذ، عمق آب نفوذ یافته در مزرعه، پارامترهای ارزیابی مزرعه شامل راندمان کاربرد آب در مزرعه، درصد تلفات رواناب، راندمان یکنواختی و نفوذ عمقی به­وسیلۀ نرم­افزار SIRMOD است. ابتدا داده های موردنیاز از محل مزرعه­ای واقع در دشت کبودرآهنگ روستای طاسران با اندازه گیری های صحرایی جمع آوری شد. سپس مدل­های موجود در مدل SIRMOD که شامل مدل هیدرودینامیک، اینرسی صفر و موج سینماتیک است مورد ارزیابی و شبیه­سازی قرار گرفت. نتایج نشان داد که داده های برآورد شده توسط مدل با داده­های زمان پیشروی مشاهده شده در مزرعه مطابقت داشت. بهترین نتایج شبیه سازی حجم نفوذ یافته با متوسط خطای 5/5% و برای حجم رواناب با متوسط خطای 8/0% پیش بینی شد. به طورکلی بر اساس نتایج این پژوهش، نرم­افزار SIRMOD شبیه سازی مناسبی از سیستم آبیاری جویچه ای انجام داد.

آبیاری جویچه ای یکی از متداول ترین و مناسب ترین روش های آبیاری سطحی است که در مزارع شرکت کشت و صنعت نیشکر میرزاکوچک خان در جنوب غرب خوزستان استفاده می شود. با عنایت به مشکلاتی که مجموعه نیشکری اخیراً به دلیل کمبود منابع آب داشته اند، افزایش راندمان سامانه های آبیاری سطحی، با هدف کاهش برداشت از رودخانه کارون بعنوان منبع تامین آب مورد توجه قرار گرفته است. این مطالعه به منظور بررسی اثر شیب، طول جویچه و دبی بر راندمان کاربرد آب و راندمان ذخیرۀ آب در خاک به صورت کرت های دو بار خردشده در قالب بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار از مرداد 1398 تا شهریور 1399 در یکی از مزارع شرکت کشت و صنعت میرزا کوچک خان انجام شد. این طرح با سه تیمار و هر تیمار در سه سطح شامل: شیب 02/0، 04/0 و 06/0 درصد، طول جویچه 150، 200 و 250 متر و دبی 2، 5/2 و 3 لیتر در ثانیه انجام شد. راندمان کاربرد آب در این مطالعه بین 7/64 تا 4/77 درصد و راندمان ذخیرۀ آب در خاک بین 2/65 تا 100 درصد به دست آمد. بالاترین راندمان کاربرد آب در شیب 04/0 درصد، دبی 2 لیتر بر ثانیه و طول جویچه 250 متر به دست آمد. بالاترین راندمان ذخیرۀ آب در خاک درشیب های 04/0 و 06/0 درصد، دبی 2 لیتر بر ثانیه و طول جویچه 250 متر به دست آمد. در نتیجه شیب 40/0 درصد، دبی 2 لیتر بر ثانیه و طول جویچه 250 متر به دلیل دارا بودن راندمان کاربرد و راندمان ذخیرۀ آب بیشینه در خاک در سیستم آبیاری جویچه ای اراضی نیشکر جنوب اهواز، قابل توصیه می باشند.

در این مطالعه، از شبکه های عصبی مصنوعی به منظور تخمین زمان پیشروی آب با استفاده از داده های اندازه گیری شده دبی ورودی، ضریب زبری مانینگ، شیب، طول فارو، شماره منحنی نفوذ، وزن مخصوص ظاهری و رطوبت اولیه استفاده شده است. برای این منظور از یک سری آزمایش های صحرایی انجام شده به روش آبیاری جویچه ای در پنج مزرعه آزمایشی گلمکان مشهد، توتون ارومیه، مرکز تحقیقات کشاورزی صفی آباد دزفول، دانشگاه بیرجند و موسسه اصلاح بذر کرج در طی دورهی زمانی تابستان 1376 تا تابستان 1385 که دارای طیف گسترده ای از نظر بافت خاک (سبک، متوسط و سنگین) می باشند، استفاده شد. از مجموع 240 داده ی موجود، 60 درصد اولیه (144 داده) جهت آموزش شبکه، 20 درصد جهت صحت سنجی (48 داده) و 20 درصد باقیمانده (48 داده) برای آزمون شبکه ها انتخاب شدند. متغیرهای ورودی با استفاده از آنالیز حساسیت شبکه به متغیرهای ورودی و همچنین روش تحلیل مؤلفه های اصلی (PCA) تعیین شدند. نتایج نشان داد که شبکه های عصبی توانایی خوبی در پیش بینی زمان پیشروی داشته و با دقت بالایی زمان پیشروی را تخمین می زنند. بهترین نتایج (R2=0. 995) مربوط به مدلی است که برای پیش بینی زمان پیشروی در جویچه، از مؤلفه های اصلی (PCA) در متغیرهای ورودی استفاده می کند. نتایج همچنین نشان می دهند مدلی که از پارامتر رطوبت اولیه برای تعیین زمان پیشروی استفاده می کند (R2=0. 848)، در مقایسه با مدل هایی که از پارامترهای ضریب زبری مانینگ (R2=0. 492) و شماره منحنی نفوذ (R2=0. 417) استفاده می کنند، از عملکرد بالاتری برخوردار است.

کمبود و بحران آب، بهبود مدیریت و به تبع آن افزایش بازدهی شبکه های آبیاری را ضروری می سازد. از آن جایی که درصد زیادی از زمین های کشاورزی در ایران به صورت جویچه ای آبیاری می شوند، پژوهش درباره ی کاربرد روش مذکور ضروری است. در این پژوهش دقت شبیه-سازی مدل های SIRMOD وWinSRFR با داده های برداشت شده در مزرعه دانشکده کشاورزی دانشگاه رازی مورد مقایسه و بررسی قرار گرفت. آزمایش های صحرایی در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه رازی کرمانشاه انجام شد. خاک مزرعه دارای بافت لوم رسی با چگالی ظاهری g/cm3 18/1 بود که تحت آبیاری جویچه ای قرار گرفت. داده ها از یک جویچه انتها باز به طول m 25 و عرض cm 65، شیب m/m 007/0 با دبی l/s 4 و شرایط آبیاری با جریان پیوسته برداشت شد. نتایج نشان داد که درصد متوسط خطای پیش بینی زمان پیشروی در مدل WinSRFR، به میزان 7 درصد کمتر ازSIRMOD بود. همچنین مقدار λ در شبیه سازی راندمان کاربرد با مدل WinSRFR و SIRMOD به ترتیب به میزان 82/0 و 68/0 بود که به ترتیب میزان خطا را 18و 32 درصد برآورد نمودند. در برآورد متوسط عمق آب نفوذ یافته، مدل های WinSRFR و SIRMOD به ترتیب با مقدار λ ، 97/0 و 11/1 متوسط عمق آب نفوذ یافته را تخمین زدند. این نتایج نشان داد مدل WinSRFR با خطای 3 درصدی و با دقت بالاتری نسبت به مدل SIRMOD راندمان کاربرد را شبیه سازی نموده است. نتایج نشان داد مدل WinSRFR مدلی کاربردی و با دقت بالاتر نسبت به مدل SIRMOD است.

 لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

در مطالعه حاضر با استفاده از یک کانال با بازشدگی در پلان و پروفیل طولی، پدیده رسوب گذاری دلتایی در مخازن سدها مطالعه شده است. رسوب گذاری در شرایط بار کف و یا تشکیل دلتا در مخزن، تابع پارامترهای متعددی مانند: شکل هندسی مخزن، شیب کف، ویژگی های هیدرولوژیکی منطقه، شرایط هیدرولیکی جریان ورودی، نوع و میزان بار رسوبی ورودی به مخزن و ....است. در این پژوهش تعدادی از پارامترهای موثر در مساله، شامل دبی آب، عمق آب مخزن، دبی رسوب و خواص فیزیکی ـ هندسی ذرات رسوبی مطالعه شده اند. به ازای تغییر در هر یک از این پارامترها، تغییرات زمانی بالا آمدگی بستر مخزن و همچنین میزان جا به جایی زبانه رسوبی به صورت داده های عددی و تصویری ثبت شده است. مشاهده ها حاکی از آن است که میزان تغییرات سرعت حرکت دلتای رسوبی در امتداد طولی مخزن نسبت به عمق آب دریاچه حساس تر از سایر پارامتر های مورد مطالعه بوده است. برای نمایش قانون حاکم بر میزان جا به جایی دلتا در راستای طولی مخزن، با استفاده از آنالیز ابعادی، پارامترهای ترکیبی متناسب با فیزیک مساله استخراج شده و با کمک اعداد بی بعد حاصل و همچنین خروجی های آزمایشگاهی، با معرفی یک عدد بی بعد جدید، نمودارهای مشخصه پیشروی دلتا ترسیم شده اند.